મોહન લાગત પ્યારા

મોહન લાગત પ્યારા રાણાજી, મોહન લાગત પ્યારા.

જિનકી કલા સે હાલત ચાલત, બોલત પ્રાણ આધારા, નેન કી કલા મેં સબ જુગ ભૂલ્યો, યે હી પુરુષ હય ન્યારા … રાણાજી.

તુમ ભી જૂઠે, હમ ભી જૂઠે, જૂઠા હૈ સબ સંસારા, સ્ત્રી પુરુષ કે સંબંધ જૂઠે, તો ફૂટ્યા હૈયા તુમારા … રાણાજી.

તુમ હી કહો અરધંગા હમારી, હમકું લગાયો કારા, કોટિ બ્રહ્માંડ મે વ્યાપી રહ્યો હય, સો નિજ વર હમારા … રાણાજી.

પીળુ પીતાંબર મોતિન કી માળા, લેઈ અંગન મેં જલાયા, છાપ તિલક તુલસી કી માલા, સાધુ સંગ નિસ્તારા … રાણાજી.

મીરાંબાઈ કહે પ્રભુ ગિરિધર નાગર, શરણ બિરદ સંભારા, હરિ ભજન બિના જે દિન ખોયે, ધિક્ મનુષા જનમારા … રાણાજી.

– મીરાંબાઈ

See also  After A Lecture On Wordsworth by Oliver Wendell Holmes
Leave a Reply 0

Your email address will not be published. Required fields are marked *