કરજદાર છું
બસ એટલી સમજ મને પરવરદિગાર દે, સુખ જ્યારે જ્યાં મળે ત્યાં બધાના વિચાર દે.
ચાહ્યુ બીજું બધું તે ખુદાએ મને દીધું, એ શું કે તારા માટે ફક્ત ઇન્તિઝાર દે.
આવી ને આંગળીમાં ટકોરા રહી ગયા, સંકોચ આટલો ન કોઇ બંધ દ્વાર દે.
પીઠામાં મારું માન સતત હાજરીથી છે, મસ્જિદમાં રોજ જાઉં તો કોણ આવકાર દે.
આ નાનાં નાનાં દર્દ તો થાતા નથી સહન, દે એક મહાન દર્દ અને પારાવાર દે.
દુનિયામાં કંઇકનો હું કરજદાર છું ’મરીઝ’ ચૂકવું બધાનું દેણ જો અલ્લાહ ઉધાર દે.
— મરીઝ —